Welkom op het onderdeel 'Reisverslag' van de site van WoodCracker.

Het verslag van onze reis naar California 2007

Wat een sloeriebak zeg...

We hebben heerlijk geslapen in het Hacienda Hotel, keurige/ruime kamers met weer alles erop en eraan; tv, koffiezetapparaat, koelkast, fohn en strijkplank(!?!?)

We zijn vroeg opgestaan. Anja en Jurre gaan een supermarkt opzoeken om wat drinken/ontbijt te halen en Guus en ik gaan met het busje terug naar de luchthaven. Daar pakken we de Avis-bus om onze huurauto op te halen. Onderweg in het vliegtuig hadden we prachtige reklame gezien van Avis over xm-radio met 100 digitale zenders en een handig navigatiesysteem. Helaas bleek dat je dit vooraf had moeten reserveren, jammer want soms is het knap lastig om direct de juiste route te pakken ("Kijk Pap, hier moet je rechts.", hoor ik van de achterbank, terwijl ik op de meest linker[6e] strook rij....). We zullen dit even doorgeven aan het reisbureau.

De auto die we van Avis krijgen is een Pontiac GrandPrix. Een heerlijke auto met V6 en automaat. "Wat een stoephoerenbak..." is de eerste opmerking als ik bij het hotel terug kom. De 4 grote koffers gaan maar net in de kofferbak en voor de mannen achterin is er een redelijk ruimte. Volgens mij hebben de jongens thuis in mijn Toyota Avensis veel meer ruimte achterin. Full-size heeft in Amerika zeker een andere betekenis.

Oke, gaan met die bak, op naar Hollywood!
Eerst gaan we richting de Santa Monica pier. Onderweg genieten van al dat verkeer, de mooie auto's en die prachtige verkeerregel; rechtsaf door rood toegestaan. De pier is wat vergane glorie maar is wel een verplicht nummer, zeker met die baywatch-huisjes op het strand. "Maakt die meeuw nu zo'n blaffend geluid?". Het bleken zeehonden te zijn die ver weg rond een boei zwommen. Helaas was ik net te laat om foto's te maken van een paar langszwemmende dolfijnen.
Erg leuk om in Santa Monica te bezoeken is de Third Street Promonade. Een wandelstraat met heerlijke winkeltjes en eettentjes. Een aanrader.

Daarna richting Hollywood boulevard. Ik wilde graag via een uitzichtpunt ergens boven in Beverly Hills. De kaart was wat onduidelijk (waar is mijn navi....%@&#!). Uiteindelijk heb ik wel ergens foto's kunnen maken van een prachtig uitzicht over LA, maar vraag me niet hoe ik daar gekomen ben. Vervolgens zijn we in een straat terecht gekomen waar we een goede foto van het Hollywood Sign konden nemen. Leuk gezicht al die toeristen die met gevaar voor eigen leven midden om de rijbaan gaan staan voor een foto van een paar letters.

De sterren op de stoep van Hollywood boulevard vallen tegen. De straat mist iedere uitstraling van alure, glamour en jetset. Alleen het Chinese Theatre en het superkitscherige winkelcentrum ernaast maken het bezoeken wel waard.

Toen waren we op en hebben ons achteraan in de file aangesloten richting het Howard Johnson in Anaheim. Dit was algauw een ritje van 1,5 uur. Het Howard Johnson ligt pal naast Disneyland en is het mooiste/beste hotel van deze reis. Goede, zeer grote kamers, een lekker zwembad, zeer vriendelijk personeel en gratis Internet in de lobby.

"Kom, we gaan een lekker hapje eten in Downtown Disneyland (supergroot en gezellig complex, ligt net buiten de poorten van Disneyland), het is maar 7 minuten lopen van het hotel." zei hij optimistisch. Doordat we een bord over het hoofd zagen duurde de wandeling ruim een half uur. Downtown Disney is een aaneenschakeling van winkeltjes, straatartiesten en eet/drink gelegenheden. We hebben hier een overheerlijke pizza gegeten: "Doe maar een familiepizza." was de optimistische melding..... Komt me daar een pizza aan zetten, ja, we moeten echt nog even wennen aan de voedselafmetingen in Amerika.

Het onderstaande komt vast van pas
(en is goed voor onze volgende vakantie)